-
1 korzeń
korzeń [kɔʒɛɲ] m2) ( dolna część organu)\korzeń włosa/zęba Haar-/Zahnwurzel f5) wyrwać coś z korzeniami etw mit Stumpf und Stiel beseitigen, etw mit der Wurzel ausrottenzapuścić korzenie Wurzeln schlagen, Fuß fassen -
2 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen
См. также в других словарях:
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wczepić — dk VIa, wczepićpię, wczepićpisz, wczep, wczepićpił, wczepićpiony wczepiać ndk I, wczepićam, wczepićasz, wczepićają, wczepićaj, wczepićał, wczepićany «zahaczyć celowo o coś czymś ostrym; chwycić mocno za coś, wbijając palce, pazury itp.; wpić»… … Słownik języka polskiego
wszczepić — dk VIa, wszczepićpię, wszczepićpisz, wszczep, wszczepićpił, wszczepićpiony wszczepiać ndk I, wszczepićam, wszczepićasz, wszczepićają, wszczepićaj, wszczepićał, wszczepićany 1. «szczepiąc wpuścić część łodygi rośliny szlachetnej w tkanki innej… … Słownik języka polskiego
przesadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przesadzaćam, przesadzaća, przesadzaćają, przesadzaćany {{/stl 8}}– przesadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przesadzaćdzę, przesadzaćdzi, przesadzaćsadź, przesadzaćsadzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłamać — dk IX, wyłamaćmię, wyłamaćmiesz, wyłamaćłam, wyłamaćał, wyłamaćany wyłamywać ndk VIIIa, wyłamaćmuję, wyłamaćmujesz, wyłamaćmuj, wyłamaćywał, wyłamaćywany «łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego» Wyłamać kraty,… … Słownik języka polskiego